1936 Alvis Silver Crest
Beschrijving
OVERZICHT/STAAT
Silver Crest TF 16.95 CRU 81 Chassis 13794 Motor 14283 Auto 18511 Carrosserie 4408 Holbrooks
Er zijn 19 Silver Crests bekend, dit is waarschijnlijk de laatst gebouwde.
De donkerrode lak harmonieert zeer goed met de zwarte spatborden, het interieur is uitgevoerd in wijnrood leer en rood tapijt. De zitkussens zijn opnieuw gestoffeerd, hij heeft een werkend schuifdak, veel binnenruimte en nieuwere banden. Deze auto heeft een onderhoudsbeurt gehad en is volledig rijklaar, hij beschikt zelfs over Duitse documenten. Maar het is een oudere restauratie, er zijn binnen en buiten enkele gebruikssporen zichtbaar. Interessant detail: aan de voorzijde kunnen de ramen met behulp van de zwengel enkele cm naar achteren worden geschoven (rookraam?).
De historie is grotendeels bekend en er zit een hele map bij met facturen etc. Er werd een paar jaar gebruik gemaakt van een Austin 3 liter motor, maar de juiste motor met het juiste nummer werd opnieuw opgebouwd en opnieuw geïnstalleerd. Het is de OHV zescilinder in lijn met 2363 cm3, de versie met 3 carburateurs en 50 KW.
Het chassis heeft vooraan de onafhankelijke Alvis-ophanging en achteraan een starre as met semi-elliptische veren. Er is achteraf een elektrische ventilator met regelbare thermostaat ingebouwd, maar de koeler is gereviseerd.
Geleverd aan Hartwells uit Bournemouth op 23 december 1936, werd het op 18 december 1936 geregistreerd als CRU 81 door Sydney James Rees uit Bournemouth. De heer Rees van "The Hawthorns" had ook het chassisnummer 13275. Vanaf 28 september 1948 stond hij geregistreerd bij Walter Broderik Bullock Christchurch, Hampshire, daarna in Bournemouth, in Dorset en in Sussex. 1989 - 1994 werd hij gecoacht door Malcom.R. Hardiman" uit Wokingham, Berkshire. Vervolgens bezocht hij verschillende AOC-leden in York, onder meer een keer bij een huwelijksdienst.
In het register van het "Alvisarchief", waar deze auto is ingeschreven, staat ook het artikel van Michael Mark uit 1994 (Bulletin 417), waarin hij zijn enthousiasme voor het Silver Crest beschrijft:
“Eén incident onderstreept de kwaliteit van het ontwerp – terwijl ik de Alvis had, deed zich de kans voor om een MX Overdrive Bentley uit 1939 te testen. Ik reed met de Bentley van Derby naar Stockton, maar lang voordat ik terugkeerde naar Derby besefte ik dat, ondanks de stillere uitrusting Ik zou hem niet veranderen, want de ophanging van de Silver Crest was veel beter. Hij had geen van de kronkelende voorvleugels en P100's van de Bentley op slecht wegdek, en het algemene comfort was – tot mijn verbazing – beter.
